گویند کز محبّت خارها گل می شود
و ز دو بوسه دشت و صحرا باغ جنّان می شود
ومن با این همه گل و بلبل و مهر و عشق چگونه شکر بگویم مهربان والا را که بهشتی به این
زیبایی به من بخشیده است؛ بی مزد و منّت ....؟! مهربانا به حقّ که :
لا اله الا انت سبحانک انّی کنت من الظالمین ....
